54

برگریزان دلم را نوبهاری آرزوســــــت شاخه ی خشک تنم را برگ و باری آرزوست ... پایمال یک تنم عمری چو فرش خوابگاه چون چمن هر لحظه دل را رهگذاری آرزوست ... شمع جمع خفتگانم، آتشم را کس ندید خاطرم را مونس شب زنده داری آرزوســـت ... شوره زار انتظارم درخور گل ها نبود گو برویاند که دل را نیش خاری آرزوســـت ... تا به کی آهسته نالم در نهان چون چشمه سار همچو موجم نعره ی دیوانه واری آرزوســــــت ... نورِ ماه ‎آسمانم، بسته ی زندان ابر هر دمم زین بستگی راه فراری آرزوســــــــت ... مخمل زلف مرا غم نقره دوزی کرد و باز بازیش با پنجه ی زربخش یاری آرزوســــــت ... بی قرارم همچو گـُل در گلشن از جور نسیم دست گلچین کو که در بزمم قراری آرزوســـت ... داغ ننگی بر جبین روشن طــــاهـــــا بزن زان که او را از تو عمری یادگاری آرزوســــــت ...!