معذرت میخواهم از اینکه به خوابت آمدم...

دختر ِ چادر سفید ِ سینی ِ چایی به دست!ای که هرگز در خیالم هم نمی آیی به دست!معذرت میخواهم از اینکه به خوابت آمدمخسته ام از بی تو بودن، درد ِ تنهایی بد است...می نشستی روبرویم کاش، دلتنگ ِ تواممی روی با ناز و هی با عشوه می آیی بد استمن غریبه نیستم کافی ست یک فنجان ِ چایبیش از این من را اگر شرمنده بنمایی بد است...می کشم حالا که قلیان ِ بلور آورده ایگرچه دکتر گفته تنباکوی ِ نعنایی بد استاز حسودان ترس دارم با شکوفه دادنتای هلوی ِ چار فصل ِ من! شکوفایی بد است...آی دریا چشم ِ جنگل پلک ِ ابرو ابر و مه!رحم کن بالا بلا! این قدر زیبایی بد استاینهمه بر شانه موهای ِ شرابی را نریزباد هم آشفته این اندازه گیرایی بد است...شور ِ شیرین! حق بده فرهاد ِ بی تابت شومبا وجود ِ اینهمه خسرو، شکیبایی بد استبا خود آوردم غزل، قابل ندارد مال ِ توپس زدن آنهم برای ِ قلب ِ اهدایی بد است...چون که سهم ِ عشق ِ ما دنیای ِ بیداری نشدقرنها هم بعد ِ خوابت پلک بگشایی بد است...‏#شهراد_ميدرى‬