12

در این تکرار پر هیاهو گیسوانت همچو گندمزاری در باد... لب تو لعل مکرر شیرین دهنت در سپیدی همچو قند فریمان است ... نفست عطر فرح بخش گل یاس است... تن تو مرمر سفیدخوش تراش هردو چشمت طلوع سرخ شفق در بهارانست ... قلب تو موج خروشان میزند بر سخره دل جانان ... وچ خدای زیبا پسندیست خدایت ک تو را چون تندیس الهه نازی نقاشی کرد... آری تو و گندمزار هردو را خیر سراسر بخشید... و مرا شیفته در ظاهر و عمق وجود تو نمود ...!!