یه جورایی اول میاد که نفهمی اومده ، حسش نکنی و یه سرکی میکشه و میره …
دفعه بعد وقتی بیاد قلقلکت میگیره و مجبوری لبخند بزنی .. کارشو خیلی خوب بلده …
اینقدر میاد و میره و هر بار یکم بیشتر پیشت میمونه که تپش های قلبتو باهاش حس کنی و لذتش رو نخوای از دست بدی …
وقتیکه با هر نفست ، تو رگهات جاری شد و چشمات فقط اونو شناخت ، اونو دید و اونو حس کرد ، حتی با دیدن آب ، گل ، پرنده …
خیالش راحت میشه که نشسته تو قلبت و میره سراغ طعمه بعدی ..سراغ کسی که هنوز عشق رو نمیشناسه و وقتشه که اسیرش بشه .
به قلم : مریم.ب
In Album: آرش نیکجو's Timeline Photos
Dimension:
720 x 520
سایز فایل:
281.11 Kb