image_2018_11_20-11_29_28_936_IST

دستانم را بالا میبرم به سوی خودت تمام عمر بی دریغ و بی صدا بخشیده ای طوری که از شمارش آن عاجزم ، چطور ستایشت کنم وقتی حتی همین شکر گزاری ، نعمتی ست از تو به من . هیچ از تو نمیخواهم این که تورا در قلبم داشته باشم مرا کافیست . در سکوووووتی که دلت دست دعاااااااا باز نمود یاد مااااااااااا بااااااااش که محتاج دعاییم هنوز....