500x532_1542621970810461

این روزها ... دلم زود می گیرد ، زود می شکند ... گاهی هوس می کنم همان بچه ای باشم ؛ که وقتی آزارش دادند ؛ چادر مادرش را باز می کرد ، و پشتِ توریِ امن و آرامَش ، پناه می گرفت ... انگار همه چیز تمام شده بود ، انگار دیگر کسی با او کاری نداشت ، انگار فرمانِ آتش بس داده بودند ... من این روزها ؛ برای بی کسی ام آغوشی ندارم ، به قدری از دنیا ترسیده ام ، که هیچ گوشه ای برایِ دلم امن نیست ! مرا ... به کودکی ام برگردانید ... جایی که امن ترین سر پناهِ جهان ؛ چادرِ مادرم بود