آرش نیکجو
on 2 آذر, 1397
1 view
دوباره رنگ عشق میزنم به بوم خاطرات
و تو را زندانی خیالم
مشامم پر شده از نفسهایت
و تن سپید واژه هایم معطر از‌حضورت
نگاه کن !
گنجشک ها چه زیبا عاشق می شوند و
عاشقانه هایشان را
به آواز می کشند
بیا ، بیا قدم بزن بر تار و پود احساسم
تا عشق را در هجا هجای عاشقانه شعر کنیم
و از دوستت دارم
یک گلبوسه بر گلوی واژه ها بنشان !
تا خورشید ، گیسوی طلایش را می بافد
و روشنایی را از سرزمین احساسم جمع می کند پس کوچه های بیقراری را تا انتها
دست در دست یکدیگر بدویم
و فراموش کنیم
چادر سیاه شب را به دقایقمان کوک زنیم
حالا که ستارگان
اشتیاق را در چشمانمان سوسو می زنند
و تاریکیِ شب را از یادمان میبرند
قایق دلواپسی ها را راهی
دریاچه ای ساکت و آرام کنیم
و رقص مهتاب را در آغوش آب
به تماشا بنشینیم
نویسنده : پریا تاجیک
Dimension: 720 x 800
سایز فایل: 443.1 Kb
پسند کردم (3)
Loading...
3
maral
لایک
1
1
2 آذر, 1397