khaterat-paeez-ali-jookar

پاییز خاطرات ۱ درمسیرم از کنارپارکی که در همسایگی اش دبستانی ست میگذرم دوست دارم اندکی روی نیمکت پارک بنشینم و به کودکان خالی از دورنگی و معصوم چشم بدوزم نگرانم مبادا به قرار کاری ام نرسم. اما حس شاعرانه و خاطرات برمن فاتح می شود و من مغلوب گذشته ای معصوم وشیرین شکرمی شوم و بر نیمکت چوبی پارک می نشینم و به درب خروجی و ورودی دبستان با دیدگانم سلام میکنم. در خیالات ملکوتی دهه ی 1360 غرق می شوم… قلکهای تانک شکل سبزرنگ که برای کمکهای اهدایی مان به جنگ تحمیلی بود جلوی دیدگانم رژه می روند… .بوی ناب کتاب نو و تازه ..سرم را لای کتاب پنهان میکنم و استشمام میکنم.. چقدر بوی دلپذیری …صدای بابا آب داد ..بابا نان داد می آید و صدای مهمانان سرزده ی کوکب خانم .. و تصمیم کبری… .فداکاری ریزعلی خاطرم را لبریز میکند وسردم می شود قطار نزدیک می شود و من استرسم فزونتر… انگشتم بسان پترس خردسال کرخت می شود… غرق می شوم در اعماق خاطرات پاییزی… نمی دانم چرا حس میکنم نیمروهای کبری خیلی خوشمزه هستنددرحالی که مادرفرشته ام بهترین و خوشمزه ترین غذاهای دنیا را می پزد… بوی باز باران با ترانه/میخورد بر بام خانه ،می آید و صدای شراره های باران …کتابم را زیر پیراهنم قایم میکنم تا خیس نشود… صدای غارغار کلاغ روی درخت سرو مدرسه به گوش می رسد و من زاغکی قالب پنیری دید را زمزمه میکنم… آقای باغچه بان آموزگار مهربان کجاست؟…که کودکان سوخته ی شین آباد را ببیند… صدای خنده های شادوگریه های کودکان هراسان ازدبستان درگوشم طنین انداز می شود و به ساعتم نگاه میکنم فرصتم اندکست و بایدبروم وغبطه میخورم به گذشته ای که هرگزتکرارنخواهد شد. زندگی ما مجموعه ایست از پاییزها و خاطرات پاییزی و من همیشه عاشق پادشاه فصلهایم… و اولین عاشقی ام در پاییز بر دل واله ام حک شد… .تاخاطره ای دیگر عشقتان پاییزی