delneveshte-hafte-haye-tanhayi-ali-soltani

هفته های سختی را داشتم درس و دانشگاه و کار، هر کدام به نوبه ی خود فشار وارد میکردند! اما میان این همه دغدغه از همان شنبه ذوق داشتم که روزها سپری شوند و برسم به آخر هفته. مهم نبود کجا میرفتیم همینکه دستانش را میگرفتم خوشبختی از سرو کولم بالا میرفت و سختیِ تمام هفته را با نگاهش هنگام خداحافظی که طلبِ بوسه داشت…. فراموش میکردم و آماده میشدم برای جنگ با سختی های هفته ی بعد! و دوباره اول هفته را با ذوقِ دیدارِ آخر هفته شروع میکردم… نه اینکه حالا هفته ها و روزها سپری نشوند.. سپری میشوند و میگذرد سختی ها و مشکلات هم کم شده اند اما حرف من ذوقی ست که دیگر وجودِ خارجی ندارد! ذوق آدم ها نه ضعیف میشود نه آستیگمات! یکدفعه کور میشود و هیچ گونه پیوندی هم نمیخورد! میدانی باید برای آخر هفته یک نفر باشد که سختی های طول هفته را با گرفتن دستانش با نگاه کردن در چشم هایش فراموش کنی و آماده شوی برای هفته ی بعد! در غیر اینصورت مشکلات آماده میشوند و دخلت را می آورند! نویسنده : علی سلطانی