500x530_1543601013126471

ماه تابید و چو دید آن همه خاموش مرا,نرم باز آمد و بگرفت در آغوش مرا,گفت:خاموش درین جا چه نشستی؟" گفتم:,بوی محبوبه ی شب می برد از هوش مرا!,بوی محبوبه شب، بوی جنون پرور عشق,وه، چه جادوست که از هوش برد بوش مرا,بوی محبوبه ی شب، نغمه ی چنگی است لطیف,که ز افلاک کند زمزمه در گوش مرا,بوی محبوبه ی شب همچو شرابی گیراست,مست و شیدا کند این جام پر از نوش مرا,بوی محبوبه ی شب جلوه ی جادویی اوست,آن که کرده ست به یکباره فراموش مرا