آرش نیکجو
on 12 آذر, 1397
4 views
می بوسمت؛
ما بین ِ دوستت دارم های
ضبط شده ات..
از پشتِ خطوطِ ناهموارِ تلفن،
و دوربین ِ کوچکی ؛
که پس از سالها؛ دوباره لبخندت را ؛
در دو قاب ِ سیاه ُ
سپید ؛ به تصویر می کشد…
کاسِتی که جای
تو شعر می خواند…
حرف میزند..
دوستم دارد..
مهم تر از همه ؛ می ماند..
مانندِ گلی لای
کتاب ِ شعر ِ مادرم..
پس از
بیست ُ پنج سال جان کندن ؛
هنوزهم با همان
طراوت ؛
اَدایِ نرگس گوشه ی حوض را
در می اورد…
مثل منی که سالهاست با سپید ؛
اثبات میکنم
دیگر دوستت ندارم..
مهدیه اسماعیلی
Dimension: 720 x 800
سایز فایل: 308.64 Kb
پسند کردم (1)
Loading...
1