sheer-eshghe-too-sarkhosh-parsa

آنکه دائم نفسش حس تو را داشت منم این چنین عشق تو در سینه نگهداشت منم آنکه در ناز فرو رفته و شاداب توئی آن که دل کاشت ولی دلهره برداشت منم آن که از من ته ذهنش خبری نیست تویی آنکه رویای تو را خاطره پنداشت منم آن که کافر به دل مومن من بود توئی آنکه هر شعر تو را معجزه انگاشت منم آنکه بر سینه ی من خنجر غم کوفت توئی او که قامت به قد تیر برافراشت منم او که در باغ غزل گشت و خرامید توئی او که یک بوته در این باغچه نگذاشت منم او که عاقل شد و راه خردش رفت توئی آن که در مزرعه اش بذر جنون کاشت منم شاعر : سرخوش پارسا