500x602_1538911732490402

اهل کاشانم , نسبم شاید برسد به گیاهی در هند به سفالینه‌ای از خاک "سیلک" پدرم پشت دو بار آمدن چلچله ها پشت دو برف پدرم پشت دو خوابیدن در مهتابی پدرم پشت زمانها مرده است پدرم وقتی مرد آسمان آبی بود مادرم بی خبر از خواب پرید خواهرم زیبا شد وقتی مرد پاسبان ها همه شاعر بودند🌱 مرد بقال از من پرسید :‌ چند من خربزه می‌خواهی ؟ من از او پرسیدم : دل خوش سیری چند ؟ پدرم نقاشی می‌کرد تار هم می‌ساخت تار هم میزد خط خوبی هم داشت باغ ما در طرف سایه دانایی بود باغ ما جای گره خوردن احساس و گیاه باغ ما نقطه برخورد نگاه و قفس و آیینه بود باغ ما شاید قوسی از دایره سبز سعادت بود میوه کال خدا را آن روز می جویدم در خواب... سهراب سپهری