nasle-morde

“لطفا کمی حال خوب به ما تزریق کنید…” مانسل جوان این کشورهستیم…نسل جوان!؟ جوانانی که درسن هجده سالگی نیمی ازموهایشان سفیدشده است ودل هایشان پیرِپیر… جوانانی که تاسن چهل سالگی هنوززندگی مستقلِ شخصی خودراندارند و صرفا گاهی نفس میکشند،گاهی!!!! ما نسل بلاتکلیفی های همیشگی هستیم. نسل دروغ،نسل سردردهای همیشگی،نسل بی حوصلگی،نسل عشقهای اشتباهی،نسل حرفهای پوشالی،نسل گوشی های دیجیتالی… ما نسل سوخته نیستیم، ما نسل دغدغه های بی پایان هستیم! نسل زندگی اشتباهی و زنده بودن اجباری… ما نسل سوخته نیستیم،ما نسل مُرده ایم. نه راه پس داریم نه راه پیش… ازهمان طلوع صبح تا پاسی از شب دریک صفحه ی ساده زندگی میکنیم… میان خط به خط نوشته ها زندگی میکنیم،نفس میکشیم،عاشقی میکنیم،خوشبخت میشویم، اسم روی بچه های نداشته مان میگذاریم،دعوامیکنیم،آشتی میکنیم،ودرآخرلابه لای همین خطهامیمیریم! مانده ام این کشورمیخواهددست که بیوفتد!؟هرچندبعضیهاسیاست مداری عجیب بهشان ساخته است؛ تا دو قرن بعد ما را هم حکومت میکنند البته اگر ایرانی بماند و جوانانی بمانند. “لطفاکمی حال خوب به ماتزریق کنید!” لطفاکمی بشنوید،کمی بفهمید، کمی…فقط کمی آدم باشید. جان دادیم میان متنهایمان…کمی بشنوید مارا نویسنده : مانلی آوین