raftan-somayeh-aghaei

همه ات که دسترس باشد کم ات را آرزو می کنند…! وچه روزهایی که خسته می شوی از بودن هایی که هیچ وقت به چشم هیچ کس نمی آید…! وچقدر دلگیر است تنها راه پیش رویت “رفتن” باشد…!!! آری…! این روزها آدم ها بیشتر دلتنگ نبودن هاو جای خالی ها می شوند…! وقتی یک عالمه حرف ناگفته کنار گذاشته اند دریغ از آن که بدانند هستند دور و ورشان آدم هایی که سخت محتاج شنیدن این حرف ها الان و دراین بودن ها هستند…! همه ات که دسترس باشد باید انتظار همچنین روزهایی را داشته باشی،،، روزهایی که هم از ماندن و هم از رفتنت دلت میگیرد…! کم باش وهمیشگی باش…! برای دیگران و تا می توانی بگذار لبخندت و حال خوبت برای خودت همیشگی باشد …! شاعر : سمیه آقایی