★خلوت دل من★۴

می کشد گاهی غزالی، شیر راجابجا گاهی ببین تقدیر رادانه ی خالی، که دام رهرو استفارغ از ایمان نماید پیر رامی برد گاهی، سری از تن جداآبروی هیبت شمشیر راسلطه، گر دست شغال افتد ، به مکرخالی از شیران کند نخجیر راقصد دارم چون پلنگی بشکنماین قفس را این همه تحقیر راکی بر آید آفتابی تا مگر رو کند دست شب تزویر را؟