1546333098675715_large

از هجوم تنهایی می ترسم از بلندای احساسم... وحشت از ارتفاع قله ی بلند عشقت مرا بر زمین پست فراقت میخکوب کرده در ته درّه ی عمیق و ژرف بی کسی از تاریکی انتظار می ترسم و از نگاه سرد و بی اعتنایت از لبخند هایت حتی، می ترسم وقتی از آن من نبود! شادی،"بی تو"، واژه ایست غریب نکند تو هم می ترسی؟! نکند قطب مخالف آهنربایم که اینچنین گریزانی؟! مرکز ثقل آرزوهایم!... این محاط تن خسته را دریاب شعاعی بکش تا قلب ویران من دستانم پلی است تا تو... پل آرزوهایم را ویران مکن!