19

گاهی وقتها یک نفر در زندگی، برای آدم می‌شود مثل فرشته! که انگار خدا از آن بالاها فقط برای تو فرستاده… نه بال دارد و نه چوب جادویی! اما با بودنش بارها و بارها برایت معجزه می‌کند… او طوری قلبت را تصاحب می‌کند، طوری در دلت نفوذ می‌کند که حتی روحت هم باخبر نمی‌شود! طوری با غصه‌هایت، غصه می‌خورد جوری با شادی‌هایت، شادی می‌کند که انگار خود تو هستی در جسمی دیگر… اصلا انگار آمده تا در تمام اتفاقات زندگی همراهی‌ات کند و هوایت را داشته باشد و درست در لحظه‌هایی که داری سقوط می‌کنی، دستت را بگیرد و بکشد بالا… آدمِ همیشه نگرانی که در نبودنت خودش را به زمین و زمان می‌کوبد فقط برای یک خبر از تو! حتی گاهی از دورترین فاصله‌ها حواسش به تو هست... دستش را روی شانه‌ات احساس می‌کنی و صدایش را در گوشت! انگار از همان راه دور انگیزه می‌دهد که برو! نترس، من کنارتم… نمیدانم در زندگی هر کسی ممکن است در چه نقشی ظاهر شود… اما خدا کند همه در کنارشان یک فرشته داشته باشند که معجزه‌اش آرامش باشد