500x500_1549401308441480

من روزگار غربتم را دوست دارم این حس و حال و حالتم را دوست دارم یک عکس کوچک توی جیبِ کیفِ پولم تنها ترین هم صحبتم را دوست دارم بر عکس آدم‌های دل بسته به دنیا هر تیک و تاکِ ساعتم را دوست دارم امشب دوباره خاطرت مهمان من بود مهمانی بی دعوتم را دوست دارم هر چند باعث می‌شود هر شب ببارم اما دل کم‌طاقتم را دوست دارم عادت شده این گریه‌های بی تو ، هرچند نیستی و می خندی امّا عادتم را دوست دارم..