photo_2019-02-21_21-53-16

کیستی که من اینگونه به اعتماد نام خود را باتو می گویم... کلید خانه ام را در دستت می‌گذارم... نان شادی هایم را باتو قسمت می کنم... به کنارت می‌نشینم و بر زانوی تو اینچنین آرام به خواب می‌روم...؟ کیستی که من اینگونه به جد در دیار رویاهای خویش باتو درنگ می‌کنم...؟!