شعر عاشقانه نو

مگر نمی‌گویند که هر آدمی یک بار عاشق می‌شود؟! پس چرا هر صبح که چشم‌هات را باز می‌کنی دل می‌بازم باز؟! چرا هربار که از کنارم می‌گذری نفست می‌کشم باز؟! چرا هربار که می‌خندی در آغوش‌ات در به در می‌شوم باز؟! چرا هر بار که تنت را کشف می‌کنم تکه‌های لباسم بال درمی‌آورند باز؟! گل قشنگم برای ستایش تو بهشت جای حقیری‌ست با همین دست‌های بی‌قرار به خدا می‌رسانمت