شعر عاشقانه نو

چقدر خوب بود تو، گل من بودی هر روز به تو آب می‌دادم علف چرک‌های تو را می‌شستم‌ و به بوی تنت، مغرور می‌شدم شب‌ها کنار لب‌ات رویا بو می‌کردم ‌‌‌و روزها، حسادت دنیا را چقدر خوب بود تو، گل من بودی برای تو یک گلدان کوچک زیبا می‌ساختم با یک باغچه و حوضی پر از انار خوابت را کنار پنجره آفتاب می‌دادم‌‌و برای صبحانه‌ات، هوای تازه شمال می‌خریدم چقدر خوب بود تو، گل من بودی