خدایم تو زیباترین " ﺣﻀﻮﺭ " ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻨﯽ ﻭﻣﻦ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ... ...

زیلایی را خبرنگارها خوب می‌شناسند؛ عکاس‌ها راه بلدش هستند، پای مسئولان اما کمتر به این منطقه رسیده است. نام زیلایی با محرومیت گره خورده است. روستاهایی که زیر سایه فقر نفس می‌کشند.پشت دیوار خانه‌های این منطقه، قصه زندگی دخترها اما یک قصه دیگر است. دخترها اینجا زود بزرگ می‌شوند، زودتر از هم‌سن و سال‌هایشان در دیگر شهرها، حتی زودتر از شناسنامه‌هایشان. آن‌وقت یکی می‌شوند مثل مینا نژدی اهل روستای آب بلوط پایین، که 26 ساله است اما شبیه هیچ‌کدام از 26 ساله‌هایی که ما دیده‌ایم نیست. حوالی ظهر است که ...

با روی تو آفتاب صافی تیره است با لعل لبت شراب صافی تیره است تاریکی آب صافی از سیل نبود در جنب رخ تو آب صافی تیره است

ما را به غم کردي رها شرمي نکردي از خدا ...

غزل شماره ۴۱۵ ای پیک راستان خبر یار ما بگو احوال گل به بلبل دستان سرا بگو ما محرمان خلوت انسیم غم مخور با یار آشنا سخن آشنا بگو ...

غزل شماره ۷۱ زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست در حق ما هر چه گوید جای هیچ اکراه نیست در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست ...

زن های عاشق، مردی با قد بلند نمی خواهند. مردی می خواهند که از ارتفاع دلتنگی شان نترسد. زن های عاشق، مردی با شانه های پهن نمی خواهند، مردی می خواهند که توی کلافگی ظهرها لبخندهای پهن بزند و شانه ای هم اگر هست انگشت های مردانه اش باشد بر روی موهایشان. زن های عاشق، حساب بانکی نمی خواهند، مردی می خواهند که حساب بی قراری هایشان را با ضمانت صاف کند. زن های عاشق، بشقاب و لیوان های سالم نمی خواهند، قلبی می خواهند بی ترَک که هیچ وقت ترک نخواهد شد. زن های عاشق، عشق می خواهند...