آخر خانم موطلایی قرمز پوش با شاخه گل قرمز رنگ

ماه من! دل به غم دادن و از ياس سخن گفتن ها کارآن هايي نيست، که خدا را دارند... ماه من! غم و اندوه، اگر هم روزي، مثل باران باريد يا دل شيشه اي ات، از لب پنجره عشق، زمين خورد و شکست، با نگاهت به خدا، چتر شادي وا کن وبگو با دل خود ،که خدا هست، خدا هست!