0 (18)

از در خويش خدا را به بهشتم مفرستکه سر کوي تو از کون و مکان ما را بس...گلعذاري ز گلستان جهان ما را بسزين چمن سايه آن سرو روان ما را بسمن و همصحبتي اهل ريا دورم باداز گرانان جهان رطل گران ما را بسقصر فردوس به پاداش عمل مي بخشندما که رنديم و گدا دير مغان ما را بسبنشين بر لب جوي و گذر عمر ببينکاين اشارت ز جهان گذران ما را بسنقد بازار جهان بنگر و آزار جهانگر شما را نه بس اين سود و زيان ما را بسيار با ماست چه حاجت که زيادت طلبيمدولت صحبت آن مونس جان ما را بساز در خويش خدا را به بهشتم مفرستکه سر کوي تو از کون و مکان ما را بسحافظ از مشرب قسمت گله ناانصافيستطبع چون آب و غزل هاي روان ما را بس#خواجه #حافظ #لسان_الغیب